* * *
Век кампьютараў і айфонаў
Павуціннем зацягнуты так,
Што дзіцятка з пялёнак
Пазнае электронікі смак.
Працягвае ручкі смела
Да планшэта і ноўтбука,
Карыстаецца гэтым умела –
Вось такая ў дзяцей навука.
Гульні розныя і забавы
Прапануе вам інтэрнэт,
Несумненна, усё гэта цікава,
Але ж трэба і жывы Сусвет.
Трэба выняць з вушэй правадочкі,
Каб пачуць салаўіны спеў,
Каб заззялі ад шчасця вочкі,
Каб душой ты не ачарсцвеў.
Каб не страціць спартыўнай снароўкі,
Не забыць пра каханне, любоў,
Быць умелым, прыгожым і лоўкім
І сябе паважаць, і сяброў.
Лепшага нам не трэба
Ранак аблашчыць пяшчотна
Сонейкам ці дажджом.
Я ж за табой бестурботна
Крочу так дзень за днём.
Мне да цябе хіліцца,
Чэрпаць тваю любоў.
Мне на цябе маліцца,
Як і раней, ізноў.
Лепшага нам не трэба,
Няма яго, не шукай.
Гэта сам Бог і Неба
Нам падарылі Рай…
Напішу…
Напішу. Цябе парадую?
Не здзіўлю цябе я словамі?
Зберагу цябе парадамі,
Засланю цябе замовамі.
Ахіну я біятокамі
І спаўю цябе я марамі,
Легкакрылымі, высокімі
Абярэгамі і чарамі.
Я паклічу на заручыны
Наша шчасце і сумленне.
Назаўжды к сабе прыручым мы
І каханне, і цярпенне.
Асалодай і спагадаю
Разліюцца словы-чары.
Яны цешаць, яны радуюць,
Акрыляюць нашы мары.
А это и есть любовь
Амур свои стрелы дивные
Щедро нам шлет, без конца.
Они расплескались ливнями,
Пронзая любовью сердца.
Они прошептали тайны
Сладких, волшебных слов,
Объединив случайно
В музыку трепет слов.
Они ворвались каскадами
И обновили кровь,
И заглушили тирадами…
А это и есть любовь.
