Зінаіда Калядка «У Дзень Перамогі»
07.05.2021
Ёсць хвіліны, якіх саромецца не трэба.
Тады і мужчынская да твару сляза…
Ён не плакаў, калі пад свінцовым небам
Упершыню пракрычаў: «Ура!».
Ён не плакаў, калі кідаўся ў халодную рэчку,
Што ў разрывах снарада кіпела ключом.
Вось блізка гэта мястэчка…
Ні вада не прычым, ні параненае плячо…
Ён не плакаў, салют разарваўшы ў паветры
І зарадзіўшы апошні раз аўтамат.
Каб не падалі зоркі сонцам сагрэтыя,
Як падкошаны падаў салдат.
Ён не плакаў, калі ўзнагароды знайшліся,
І калі ўпершыню ад унукаў «дзядуля» пачуў.
Ён заўсёды трымаўся, бо слёзы ў сэрцы ліліся.
А сёння сябе ён шчаслівым адчуў.
Ёсць хвіліны, якіх саромецца не трэба…
* * *
Каб радавацца цішыні і сонцу
Усё далей ад Перамогі,
І ўсё далей ад грукату вайны.
А ўся вайна ідзе за намі ў ногу
І ў спіну дыхае нам з цішыні.
І душ людскіх нічым не супакоіць.
Нам выпаў лёс у гэтым свеце жыць.
Любіць і помніць усё былое,
Імгненне кожнае цаніць.
Каб радавацца цішыні і сонцу,
І хваляванням радаснымі быць,
Каханне ў сэрцах берагчы бясконца.
Нягледзячы на ўсё, жыццё любіць.
К списку записей раздела
© Слуцкий край, 2017 – 2023
Полная перепечатка материалов и фотографий без письменного согласия главного редактора «Слуцкого края» запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии прямой активной ссылки на источник.